بادکنک، از سیر تا پیاز

تاریخچه بوجود آمدن بادکنک

بادکنک های اولیه از مثانه حیوانات ساخته شد. گالیله دانشمند معروف مثانه خوکی را باد کرد تا به آن وسیله وزن هوا را اندازه گیری کند. قبل از پیدایش بادکنک به صورت امروزی مثانه حیوانات مختلفی را باد میکردند و از آن برای بازی بچه ها استفاده میکردند.

تاریخ پیدایش اولین بادکنک به صورت امروزی به صورت دقیق مشخص نیست ، اما گفته می شود که اولین بادکنک لاتکس درسال ۱۸۴۷ توسط جی جی انیگرام در لندن ساخته شد. ولی درسال ۱۹۳۰ به تولید انبوه  رسید. امروزه از موادی مانند لاستیک، لاتکس ، پلاستیک  استفاده میشود.

لاتکس طبیعی از شیره درخت بلوط گرفته میشود. بادکنکهای معمولی که در رنگها و طرحهای مختلف وجود دارد اکثرا از لاتکس استفاده میشود.

از آنجا که لاتکس طبیعی ماده ای صد درصد طبیعی است و در اثر نور آفتاب و گرمای شدید و آب از بین میرود واگر از لاتکس طبیعی استفاده شود  بعد از یکساعت  رنگ آن بنفش بنفش می شد ،اکسیده می شود و ازبین می رود برای همین هم برای ساخت بادکنک از افزودنیهای شیمیایی استفاده میشود.

لاتکس طبیعی و درختهایی که این ماده از آن بدست می آید در جنگلهای استوایی  و برزیل در آمریکای جنوبی بدست می آید. در فرایند زمان  و با تلفیق مواد طبیعی و افزودنیهای شیمایی دیگر دوام و ثبات اینگونه بادکنکها بیشتر شد به طوریکه امروزه یک بادکنک خوب و استاندارد بعد از بادشدن اگر در معرض گرما و سرمای شدید قرارنگیرد بیش از یک ماه دوام می آورد.

بادکنک فویلی

بادکنکهای فویلی نسبت به بادکنک های لاتکسی  گرانترند اما در عوض با دوام ترند وماندگاری آنها چندین برابر بادکنهای لاتکسی است. در ساخت بادکنکهای فویلی از تکنولوژی استفاده از روکش با آلیاژ فلزی بر روی ورقه های پلاستیکی استفاده شده است .  و این تکنولوژی از کشفیات و تحقیقات فضایی ناسا برگرفته شده است.

این بادکنک ها دریکطرف از ورقه های نایلون که روی آن با پلی اتیلن و طرف دیگر آن با لایه نازکی ازآلیاژ فلز  پوشیده شده تشکیل شده است.

بادکنکهای بو بو یا بادکنکهای حبابی.

درسال ۱۸۲۴ شخصی به نام مایکل فارادی نوعی بادکنک لاستیکی اختراع کرد.

او این بادکنک. را با گاز هیدرژن پر کرد و سر آن ا با دقت  مسدود کرد و نتیجه آن پرواز کردن و معلق ماندن بادکنک هوا بود که باعث  شگفتی و استقبال بسیاری شد. او دو ورقه لاستیکی را روی هم قرار داد و لبه های آن را پرس کرد و با گاز هیدروژن پر کرد  اما چون گاز هیدروژن بسیار قابل اشتعال  و انفجار است از سال ۱۹۲۲ استفاده آن ممنوع شد و به جای آن از گاز هلیوم استفاده شد.

گاز هلیوم یک گاز غیر سمی و غیر قابل اشتعال است، اما مشکل آن این است که از منافذ بسیار ریز و از بدنه بادکنکهای لاتکس هم  خارج میشود و در داخل این با کنکها یک. وز بیشتر دوام ندارد زیرا اتمهای هلیوم از اتمهای لاتکس ریزترند و از آنها عبور میکنند.

بنابراین برای حل این مشکل از چسب های مخصوص که  به. های فلوت شهرت دارند استفاده میشود  و دوام  و ابقای گاز هلیوم را تا ۲۵ برابر افزایش میدهند.

روش استفاده از این چسب ها بدینگونه است که قبل از بادکردن بادکنکهای لاتکسی به وسیله پمپی که معمولا همراه این چسبها است چند قطره در بادکنک تزریق می‌شود و پس از اینکه با ماساژ به تمام لایه درونی بادکنک از داخل رسید آنرا باد میکنند و سر آنرا محکم میبندند

بادکنک های فویلی و پلاستیکی نیاز به این نوع پوشش ندارند و اگر درست پرس شده باشند و درب آنها محکم بسته شود بیش از یکماه دوام می‌آورند.

کاربردهای بادکنک

امروزه از بادکنک همانند گذشته فقط برای سرگرمی  و بازی کودکان استفاده نمی شود، بلکه بعنوان یک وسیله موثر، ارزان قیمت و بسیار جذاب نیز استفاده میشود.

برای استفاده  تبلیغاتی از بادکنک های لاتکسی  استفاده بیشتری میشود  چون ارزانتر است و علاوه بر اینکه برای چاپ بر روی آن زمان کمتری میگیرد هزینه چاپ نیز کمتر است. و راحت تر انجام میشود .

بر روی بادکنک های لاتکسی در ایران در سالهای گذشته با روش سیلک اسکرین دستی  چاپ میشد که کیفیت مطلوبی نداشت و به نیروی انسانی زیادی نیز نیاز داشت. اما در سالهای اخیر  اکثر دستگاههای چاپ در ایران نیز به صورت اتوماتیک و نیمه اتوماتیک انجام میشود.

شرکت ما نیز  قبلا چاپ بادکنک را به صورت دستی انجام میداد  که با توجه به امکانات و نیروی زیادی که دراختیار داشتیم  روزانه بین ۳۰ تا ۵۰هزار بادکنک را با روش دستی انجام میدادیم و این رقم  در برابر رقبا رقم بسیار بالایی بود.

اما در حال حاضر این شرکت چاپ روی بادکنک را با دستگاههای تمام اتوماتیک  و با کیفیت بسیار بالایی انجام میدهد.

مزیت این روش کیفیت بهتر ، سرعت بیشتر ، و قیمت مناسب تر است